We hebben gezien dat Gill het hypercalvinisme tot een samenhangend systeem maakte. Hij was gematigder dan Hussey en Brine, maar wees wel het aanbod van genade en de plicht tot geloof af. Zoals we zullen zien, deed Gill ook een eerste aanpassing aan de gereformeerde belijdenis. Daar bleef het echter niet bij. Zijn opvolgers voerden […]
John Gill (1697-1771) was een goede vriend van John Brine. Hij herpubliceerde boeken van John Skepp (een volger van Hussey) en Tobias Crisp (die centraal stond in de strijd rondom het antinomianisme). Geoffrey Nuttall concludeert dat bij Brine en Gill het hypercalvinisme tot een samenhangend systeem kwam. Curt Daniel komt tot dezelfde conclusie. Daniel heeft […]
We hebben gezien dat het hypercalvinisme in de 18e eeuw in Engeland ontstond, deels als reactie op het neonomianisme, deels als doorontwikkeling van het antinomianisme. Het boek van Joseph Hussey (1660-1726), God’s operations of grace but no offers of His grace, gepubliceerd in 1707, wordt vaak gezien als het startpunt van het hypercalvinisme. Voor deze […]
De 17e eeuw eindigde in Engeland met een felle theologische strijd, de pogingen van Robert Traill en Herman Witsius om vrede te stichten ten spijt. Sommigen verzetten zich zo fel tegen de andere partij dat ze zelf ook verder van de Bijbelse waarheid af kwamen te staan. Dit leidde enerzijds tot neonomianisme, wat voor velen […]
Op de boeken van onder andere Eaton, Crisp en Saltmarsh volgen stevige reacties. Beschuldigingen vliegen over en weer. Samuel Rutherford is misschien wel de meest venijnige tegenstander van de antinomianen. Toch blijft hij in het gereformeerde midden, omdat hij zich net zo krachtig afzet tegen het arminianisme. De werken van Rutherford Rutherford heeft een vlotte […]
Aan de hand van de leer van Perkins, Ames, Sibbes en Preston heb ik laten zien hoe de eerste puriteinen omgingen met de spanning tussen Gods soevereine verkiezing en het aanbod van genade. Deze vier theologen vertegenwoordigen belangrijke stromingen die de verdere ontwikkeling van de puriteinse theologie hebben bepaald. Dit geeft ons dus een goed […]
Zoals gezegd worden Ames en Sibbes gezien als de grondleggers van de twee hoofdstromingen in het puritanisme, de Amesians of ‘Intellectual Fathers’ en de Sibbesians of ‘Spiritual Brethren’. Richard Sibbes (1577-1635) is minder systematisch dan Ames, maar zijn werk raakt veel zondaren door zijn pastorale warmte en zijn diepe vertrouwen op Gods genade. Als je […]
John Preston (1587-1628) was een gewaarde predikant, die wordt omschreven als een zoeker van zielen. Preston werd gevormd door Sibbes en is dan ook een Sibbesian. De prediking van Preston is gebruikt als middel tot de bekering van Thomas Shepard. Ze heeft ook de prediking van Thomas Goodwin veranderd. Prestons leer speelde een belangrijke rol […]
De bekendste leerling van Perkins is William Ames (1576-1633). Overtuigender dan zijn leermeester kiest hij de kant van de non-conformisten; hij wil niet voldoen aan de regels van de staatskerk en neemt het openlijk op voor de puriteinen. Omdat de autoriteiten hem zoeken, vlucht hij naar Nederland. Ames hanteert ook strakker dan Perkins de filosofische […]
We hebben gezien dat Beza ervan wordt beschuldigd dat hij de leer van de Reformatie te veel heeft gesystematiseerd; hij zou de Bijbelse spanning eruit hebben gehaald. Deze beschuldigingen bleken onterecht. Beza laat de spanning tussen de uitverkiezing en een algemeen en welmenend aanbod van genade staan, ondanks dat hij er verder over doorredeneert. Voor […]
Schrijf je in voor de nieuwsbrief en krijg een e-mail als er nieuwe artikelen zijn.
Het digitale boek op deze website bevat een diepgaande studie naar de historische discussies over het aanbod van genade. Ik laat zien hoe theologen sinds de Reformatie aankijken tegen het spanningsveld tussen Gods soevereiniteit en de menselijke verantwoordelijkheid. Daarnaast bespreek ik de verschillende dwalingen rondom dit thema en hoe de gereformeerde theologen hierop gereageerd hebben. Begin met lezen!
